2015 – „Dzisiaj Polska Jutro Europa. Międzynarodowe Polsko – Ukraińskie Warsztaty Edukacyjne” EŁK – 2015

„Dzisiaj Polska Jutro Europa.
Międzynarodowe Polsko – Ukraińskie Warsztaty Edukacyjne”
EŁK – 2015

W dniach 28.09.-11.10 2015 r. odbyła się w Ełku kolejna – druga edycja dwutygodniowych Międzynarodowych Polsko-Ukraińskich Warsztatów Edukacyjnych pod hasłem „Dzisiaj Polska Jutro Europa.
W warsztatach wzięła udział 20 osobowa grupa młodzieży z Odessy, uczniów Odeskiej Szkoły Średniej nr 121 wyspecjalizowanej w nauczaniu języków obcych.
Współorganizatorem warsztatów była Kuria Diecezjalna Odessko-Symferopolskiej Diecezji Kościoła Rzymsko-Katolickiego w Odessie, reprezentowana przez pochodzącego z Ełku ks.kan. Jana Dargiewicza – misjonarza, znanego społecznika, kapelana Polonii w Diecezji Odeskiej.

Celem warsztatów była integracja młodzieży polskiej i ukraińskiej, wzajemne przyswojenie sobie podstaw języka (polskiego i ukraińskiego, w zakresie podstawowych zwrotów, piosenek, fragmentów poezji), pobudzenie kreatywnych, aktywnych społecznie postaw, nauka budowania wspólnych wypowiedzi artykułujących wspólne idee w języku artystycznym, propagowanie potrzeby udziału młodzieży w budowaniu społeczeństwa obywatelskiego, wzajemne przekazanie maksymalnej ilości informacji rówieśnikom o własnym kraju oraz praktyczna demonstracja przykładów sukcesu polskiej transformacji ustrojowej.

W czasie warsztatów młodzież była inicjatorem nawiązania osobistych kontaktów i wzajemnego przekazywania sobie najróżnorodniejszej wiedzy o Polsce i Ukrainie, wspólnych kreatywnych działań prowadzących do budowania zaangażowanych społecznie postaw, wzajemnego poznania,. Służyły temu wspólnie organizowane zajęcia, spotkania, wizyty w szkołach, wspólne zabawy, warsztaty artystyczne i wycieczki służące poznawaniu historii i kultury regionu.

Bezsprzecznym sukcesem były efekty artystycznych zajęć warsztatowych z dziedzin: rozumienia tekstu ze słuchu, konwersacji, polskiej gramatyki i ortografii, fonetyki, recytacji poezji polskiej, fotografiki i teatru. Warsztaty nauczyły młodzież trudnej pracy w zespole i tego, że można wypowiadać publicznie swoje zdanie na różne ważne i trudne tematy w uniwersalnym języku sztuki. Za sukces warsztatów należy uznać także chęć studiowania większości ukraińskich uczestników w Polsce oraz chęć podjęcia studiów artystycznych (teatr, fotografia).

W czasie realizacji projektu młodzież przygotowała własne, autorskie przedstawienie teatralne pt. „ONO”, w którym każdy uczestnik mógł wziąć twórczy udział. Był to rezultat warsztatów prowadzonych przez p. Martę Lewanowską-Tolsdorf – aktorkę teatru „30 Minut”. Przedstawienie zostało zaprezentowane publiczności składającej się z uczniów ełckich szkół, nauczycieli, przedstawicieli ełckiego środowiska artystycznego oraz władz samorządowych (z Wiceprezydentem Ełku – Arturem Urbańskim na czele).

Ważnym wydarzeniem były warsztaty fotograficzne p. Dariusza Gajko – znanego ełckiego artysty fotografika (wolontariusza projektu) oraz konkurs fotograficzny „Ełk i Mazury w moim obiektywie”, zakończone prezentacją wykonanych przez uczestników fotografii i prezentacją wykonanych przez niego portretów uczestników zajęć.

Duże znaczenia miały spotkania z zarządem miasta Ełk i powiatu Ełckiego. Spotkania z Wiceprezydentem Ełku – Arturem Urbańskim i Starostą Powiatu Ełckiego – Markiem Chojnowskim były dla młodzieży świetną praktyczną lekcją samorządności oraz potrzeby i pozytywnych efektów budowania społeczeństwa obywatelskiego.

Ważne były także spotkania z Arcybiskupem Ełckiej Diecezji Kościoła Katolickiego – ks. Jerzym Mazurem, oraz zarządem ełckiego Caritasu, czy prowadzonym przez Caritas Domem Samotnej Matki, w którym uczestnicy projektu mogli zobaczyć jak praktycznie może wyglądać realizacja idei społecznych.

Warsztaty dofinansowano ze środków Narodowego Centrum Kultury w ramach programu Polsko – Ukraińska Wymiana Młodzieży, partnerem wspierającym była ełcka Fundacja Sport Active, a honorowy patronat nad warsztatami objął Prezydent Miasta Ełku – Tomasz Andrukiewicz.
Organizatorami warsztatów byli:
– Rzymskokatolicka Diecezja Odesko-Symferopolska
– Fundacja Ochrony i promocji Dóbr Kultury NIKE

Co szczególnie podobało się uczestnikom warsztatów.

Większość uczestników oraz kadra podkreśliła przede wszystkim ciepłą i dobrą atmosferę podczas trwania całych warsztatów, możliwość pracy w zespole i komunikowania się w języku polskim.

Jednym z najciekawszych wydarzeń w opinii uczestników było przygotowanie i wystawienie przez nich spektaklu w Ełckim Centrum Kultury i zajęcia warsztatu teatralnego, które wiązały się z realizacją przedstawienia, a więc wszystkie prace przygotowawcze i praca z reżyserem. Uczestnikom projektu podobało się również bardzo aktywne uczestniczenie w tworzeniu spektaklu, możliwość wykazania się kreatywnością i pokazywanie własnych emocji.

Jako mocną stroną warsztatów wymieniono również zajęcia warsztatu i konkursu fotograficznego. Szczególnie spodobały się zajęcia z techniki portretu, w wyniku których, każdy z grupy ukraińskiej otrzymał swój kolorowy i czarno biały portret.

To, co najbardziej podobało się uczestnikom w mieście Ełku.

Ełk i jezioro Ełckie zachwyciły młodych uczestników warsztatów. Najbardziej spodobało im się pływanie rowerami wodnymi po jeziorze, spacery po Ełku oraz park linowy, w którym uczestnicy mieli okazję spędzać aktywnie czas. W dalszej kolejności wymieniono Skansen Pszczelarski w Ełku, Muzeum Kolejnictwa, wizytę w pracowniach artystów: rzeźba ceramika i malarstwo oraz wizytę w Gospodarstwie Rybackim w Ełku, połączoną z degustacją różnych gatunków wędzonych ryb.

To, co najbardziej spodobało w czasie wycieczek po Mazurach.

Uczestnikom warsztatów podobały się wszystkie wycieczki po regionie i miejscowości w których byli, ale pierwsze miejsce wśród nich zajęła według nich wycieczka statkiem po Kanale Augustowskim, następnie safari w Gołdapi, zwiedzanie klasztoru Kamedułów w Wigrach, wjazd wyciągiem krzesełkowym na Piękną Górę w Gołdapi. Kolejne miejsca zajęły zwiedzanie Suwałk, spacer po Augustowie, zwiedzanie bazyliki w Sejnach i sanktuarium maryjne w Studzienicznej.

Najciekawsze wydarzenia podczas warsztatów w Ełku w opinii uczestników.

Najbardziej emocjonującym wydarzeniem w Ełku było dla młodzieży z pewnością zaprezentowanie przez nich etiud podczas publicznego spektaklu w Ełckim Centrum Kultury. Ale też wydarzenia, w których brali udział jako uczestnicy były dla nich również ważnym, ciekawy i nowym doświadczeniem. Za najciekawsze wydarzenie uczestnicy uważają bezapelacyjnie udział w lekcjach w Gimnazjum nr 4 wspólnie z polskimi uczniami, następnie spotkanie z Wiceprezydentem Ełku – Arturem Urbańskim, wieczór integracyjny z młodzieżą polską u Salezjanów, spotkanie z Biskupem Ełckim – Jerzym Mazurem, wizyta u Starosty Ełckiego – Marka Chojnowskiego, wizyta w przedszkolu U LOLKA, spotkanie z wolontariuszką z Sudanu Zachodniego – Anną Nowicką, wizyta w Centrum Ekologicznym w Ełku, wizyta w CARITAS i Domu Samotnej Matki w Ełku. Trzeba dodać, że do ważnych wydarzeń ankietowani zaliczyli również zakupy w galerii handlowej Brama Mazur.

PLAKAT WARSZTATÓW

Moje refleksje po spektaklu pt. „Ono”

9 czerwca 2015 r. w Ełckim Centrum Kultury wystawiono przedstawienie pt. „Ono” w wykonaniu ukraińskiej młodzieży z Odessy.

Spektakl składał się z kilku scen odegranych bez użycia słów, za to ze świetną choreografią i muzyką w tle. Szczególnie spodobały mi się dwie z nich.

W pierwszej zaprezentowało się kilka dosyć nietypowo ubranych dziewcząt. Miały one na sobie płaszczyki przypominające mundury. Każda z młodych aktorek trzymała w ręku czerwony balon. Jedna z postaci nieco różniła się od pozostałych, a po chwili zaczęła się także zachowywać inaczej niż swoje towarzyszki.
Jej rówieśniczki nie pozwoliły na to. Otoczyły ją i chodząc dookoła, niej zaczęły zbijać po kolei wszystkie balony. Z każdym uderzeniem „inna” stawała się coraz słabsza, aż wreszcie padła z braku sił. Pozostałe dziewczyny odeszły. Przez chwilę bohaterka leżała bez ruchu, aż pojawiła się jeszcze jedna osoba – ubrana była tak jak ona i widocznie również nie dopasowywała się do reszty. Postać pomogła jej wstać i razem z nią zeszła ze sceny. Ta część przedstawienia, według mnie, miała bardzo ważny przekaz. Zostało pokazane to, jak ludzie, którzy w jakiś sposób odstają od pozostałych, są postrzegani przez większość. Wielu osobom nie podoba się ktoś, kto chce być inny, żyć po swojemu, tak, jak sam sobie zaplanuje. Niektórzy potrafią zrobić naprawdę dużo, aby zniszczyć oryginalność takiego człowieka, gdyż nie tolerują odmienności. Uważam, że każdy ma prawo do inności i nikomu nie wolno zabraniać bycia sobą. Jest to niezwykle ważne, jednak mnóstwo ludzi albo nie chce czy też nie potrafi tego zrozumieć, albo po prostu zapomina o tym. Na szczęście, są też tacy, którzy zawsze umieją wesprzeć i pomóc pozostać tym, kim się czuje. Taką rolę odegrała dziewczyna pojawiająca się po symbolicznym upadku głównej bohaterki.
Druga scenka, która przypadła mi do gustu, poruszała zupełnie inny temat. Na pierwszym planie widać było grupkę trzymających się razem, tańczących dziewcząt. Ubrane były w białe kostiumy. Za nimi przechadzała się dziewczyna w czarnym stroju. Co chwilę podkradała się i porywała po kolei każdą z tancerek. Po krótkim czasie wszystkie one leżały nieruchomo na ziemi. Sądzę, że ta scena miała na celu pokazanie, że życie każdego z nas się skończy, bez wyjątku. Tracimy osoby nam bliskie, a i my również kiedyś umrzemy. Myślę, że ta część spektaklu szczególnie skłania do refleksji.

Całe przedstawienie zrobiło na mnie duże wrażenie. Ogólnie, można by powiedzieć, że zilustrowało ono życie człowieka. Jednak tak naprawdę, zostały poruszone różnorodne tematy. To niezwykłe, jak wiele jesteśmy w stanie pokazać bez słów.

Galeria fotografii